Być świadkiem Chrystusa.

Wy jesteście moimi świadkami - wyrocznia Pana -
i moimi sługami, których wybrałem,
abyście mogli poznać i uwierzyć Mi,
oraz zrozumieć, że tylko Ja istnieję.
Boga utworzonego przede Mną nie było
ani po Mnie nie będzie. 
Ja, Pan, tylko Ja istnieję
i poza Mną nie ma żadnego zbawcy.
To Ja zapowiedziałem, wyzwoliłem i obwieściłem,
a nie ktoś obcy wśród was.
Wy jesteście świadkami moimi - wyrocznia Pana -
że Ja jestem Bogiem,” /Iz 43,10-12/

W dalszym ciągu trwamy w odizolowaniu z powodu epidemii. Nadal nie  spotykamy się w tradycyjnej formie w naszych kręgach. Nie organizujemy spotkań we wspólnocie. Wszystkie dotąd znane nam i dostępne formy spotkania członków DK zostały zawieszone, przesunięte w czasie, bądź zamienione na te wirtualne, on-line.  Nic jednak nie zmienia faktu, że nadal jesteśmy wspólnotą uczniów Chrystusa- Tego, który nas wybrał, powołał i posłał, abyśmy byli Jego świadkami w świecie. Trwamy w czasie epidemii, z odpowiedzialnością podchodzimy do naszych bliźnich, ale nie zmienia to faktu, że również w tym trudnym  czasie Pan Bóg nas wzywa, byśmy świadczyli o tym, że jest On jedynym Panem i Zbawicielem. Ufamy, że tam, gdzie jesteśmy: w naszych domach, miejscach pracy, podczas robienia zakupów i spacerów,  jesteśmy czytelnym znakiem obecności Boga, chociaż najtrudniej dawać świadectwo wśród najbliższych.
Dziękujemy Wam bardzo, za trwanie przy Chrystusie w Waszych rodzinach. Za praktykę wspólnej modlitwy i przykład wiary dla Waszych dzieci. Dziękujemy Wam za piękno miłości małżeńskiej, którą podtrzymujecie, niekiedy pewnie i z trudnością, realizując zobowiązania dialogu małżeńskiego, modlitwy małżonków, czy współpracy przy domowych obowiązkach. Dziękujemy, bo te zwykłe, codzienne gesty miłości i jedności małżeńskiej, są dla innych świadectwem obecności Bożej w Waszych wzajemnych relacjach. To one stanowią zachętę dla tych, którym może trudno budować szczęśliwe małżeństwa, bo na swej drodze nie spotkali jeszcze Jezusa.
„Wy jesteście świadkami moimi - wyrocznia Pana -
że Ja jestem Bogiem,(…) Boga utworzonego przede Mną nie było
ani po Mnie nie będzie.”- czytamy w Księdze Izajasza.

Dziękujemy Wam, że w świecie, gdzie obcych bogów jest tylu, że trudno policzyć , Wy spotkaliście i rozpoznaliście Tego, który Jest Jedyny i Jemu powierzyliście swoją drogę życia. Dziękujemy wszystkim tym, którzy również nam pomogli Go spotkać i uwierzyć, „że to jest Pan!”.
Dziękujemy Wam, drodzy małżonkowie Domowego Kościoła, za domowe kościoły Waszych rodzin w czasach, kiedy rodzinom tak bardzo potrzeba dziś Boga Jedynego.  Zachęcamy Was do korzystania z darów i narzędzi Domowego Kościoła w podtrzymywaniu łączności z Chrystusem oraz do sakramentów świętych, gdzie ta więź się zacieśnia i uosabia.  Zachęcamy do spotkań wspólnoty na miarę czasu, jaki teraz mamy; do organizowania kręgów on-line ( jeśli to możliwe), duchowej łączności, dalszego trwania na modlitwie różańcowej w rodzinach,  do uczestnictwa we Mszach świętych parafialnych i do czynienia Słowa Bożego swoim życiem.
Papież Benedykt XVI mówił: „ Kto nie daje innym Boga, daje za mało”. Czy więc daję innym Boga? A jeśli obdarowuję innych, czym ich obdarowuję? Czy po spotkaniu ze mną ludzie odchodzą choć trochę lepsi, bardziej szczęśliwi, z nadzieją, czy choćby z większym pokojem serca?...
Maryja zachęca nas słowami: „ Uczyńcie wszystko, cokolwiek wam powie Syn”, a Jezus mówi: „ Wytrwajcie w miłości mojej.”

Być świadkiem Chrystusa w czasach, gdzie wszystko się dobrze układa i w czasach, gdy nic się nie układa tak, jak byśmy tego chcieli. Być świadkiem Boga Jedynego i Wszechmocnego zarówno w chwilach szczęścia, jak i beznadziei. Być świadkiem Miłości, dla której nie ma granic przestrzeni i czasu. Być świadkiem i pozostać uczniem.

Pozdrawiamy Was serdecznie i pamiętamy w modlitwie.
” Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.”/ 1P 5, 14/

Ania i Tomek Przybyszewscy

para diecezjalna

Ks. Łukasz Andrzejczk

moderator diecezjalny DK

Odsłony: 3150

Swiadectwa z rekolekcji