W tym roku świętujemy setną rocznicę urodzin św. Jana Pawła II, który przyszedł na świat 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Jest to dla nas szczególna okazja do tego, żeby sobie przypomnieć nauczanie papieża Polaka. Nam członkom Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło – Życie w sposób szczególny jest bliskie nauczanie Ojca Świętego dotyczące spraw małżeństwa i rodziny.

Jako pierwsze przychodzą mi na myśl słowa, które św. Jan Paweł II napisał w książce pt. „Dar i Tajemnica” wspominając swój dom rodzinny, jako fundament, który odegrał ogromną rolę w kształtowaniu Jego życiowego powołania do służby Bogu: „Moje przygotowanie seminaryjne do kapłaństwa zostało poniekąd zaantycypowane, uprzedzone. W jakimś sensie przyczynili się do tego moi Rodzice w domu rodzinnym, a zwłaszcza mój Ojciec, który wcześnie owdowiał. Matkę straciłem jeszcze przed Pierwszą Komunią św. w wieku 9 lat i dlatego mniej ją pamiętam i mniej jestem świadom jej wkładu w moje wychowanie religijne, a był on z pewnością bardzo duży. Po jej śmierci, a następnie po śmierci mojego starszego Brata, zostaliśmy we dwójkę z Ojcem. Mogłem na co dzień obserwować jego życie, które było życiem surowym. Z zawodu był wojskowym, a kiedy owdowiał, stało się ono jeszcze bardziej życiem ciągłej modlitwy. Nieraz zdarzało mi się budzić w nocy i wtedy zastawałem mojego Ojca na kolanach, tak jak na kolanach widywałem go zawsze w kościele parafialnym. Nigdy nie mówiliśmy z sobą o powołaniu kapłańskim, ale ten przykład mojego Ojca był jakimś pierwszym domowym seminarium”. Ogromną rolę w kształtowaniu młodego powołania Karola Wojtyły odegrał jego dom rodzinny i wartości, które przekazywali mu jego rodzice.

Troska Ojca Świętego o rodzinę przejawiała się w tym, że to właśnie jej poświęcił najwięcej miejsca w swoim nauczaniu. Udzielał rad całym rodzinom, zarówno małżonkom jak i dzieciom. Wskazywał na te wartości, jakie sam wyniósł ze swojego domu rodzinnego. Potwierdziły to słowa samego Ojca Świętego wypowiedziane w Wadowicach, 16 czerwca 1999:  Z synowskim oddaniem całuję próg domu rodzinnego, wyrażając wdzięczność Opatrzności Bożej za dar życia przekazany mi przez drogich Rodziców, za ciepło rodzinnego gniazda, za miłość moich najbliższych, która dawała poczucie bezpieczeństwa i mocy, nawet wtedy, gdy przychodziło zetknąć się z doświadczeniem śmierci i trudami codziennego życia w trudnych czasach. Rodzina, z której wyszedł ks. Karol Wojtyła, późniejszy Papież, to dom, którego fundamenty oparte są na miłości. Początek wielkiego, pięknego, świętego życia Jana Pawła II jest w rodzinie, z której został wezwany przez Boga do pełnienia posługi wobec wielkiej rodziny, jaką jest Kościół powszechny.

Święty Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał, że Rodzina jest drogą Kościoła. Rodzina jest organicznie zespolona z narodem, a naród z rodziną (por. List do rodzin, 1994). Cały swój pontyfikat poświęcił obronie rodziny i jej wartości, a w szczególności też obronie życia od poczęcia.

Rodzina to pierwsza z dróg powołania chrześcijańskiego. To powołanie rodzi się z miłości i życia małżonków, a dopełnia się poprzez bycie rodzicami. Papież w Liście do rodzin  z 1994 roku pisał:  Pośród tych wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest tą drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem. A jeśli w tym przyjściu na świat oraz we wchodzeniu w świat człowiekowi brakuje rodziny, to jest to zawsze wyłom i brak nad wyraz niepokojący i bolesny, który potem ciąży na całym życiu. Tak więc Kościół ogarnia swą macierzyńską troską wszystkich, którzy znajdują się w takich sytuacjach, ponieważ dobrze wie, że rodzina spełnia funkcję podstawową. Wie on ponadto, iż człowiek wychodzi z rodziny, aby z kolei w nowej rodzinie urzeczywistnić swe życiowe powołanie. Ale nawet kiedy wybiera życie w samotności – to i tutaj rodzina pozostaje wciąż jak gdyby jego egzystencjalnym horyzontem jako ta podstawowa wspólnota, na której opiera się całe życie społeczne człowieka w różnych wymiarach aż do najrozleglejszych.

Dobrem wspólnym w nauczaniu Jana Pawła II jest miłość, wierność i uczciwość małżeńska oraz trwałość i zadania związane z małżeństwem. Troska o rodzinę towarzyszyła Ojcu Świętemu od zawsze. Już podczas pracy z młodzieżą w Krakowie podejmował rozmowy i katechezy o życiu małżeńskim, o przekazywaniu życia i wierności małżeńskiej, o ojcostwie i macierzyństwie, o przekazywaniu wiary dzieciom, wychowaniu i przygotowaniu do życia dorosłego. W rozmowie z André Frossardem powiedział, że: „Miłość ludzka: narzeczeńska, małżeńska, rodzicielska, stała się w związku z całym doświadczeniem mojego życia – naprzód wyboru własnej drogi, a potem towarzyszenia ludziom, którzy wybierali inną drogę – szczególnym tematem mojej refleksji. Tak było dawniej – i tak jest również teraz. Jest to wielki temat, którym nie przestaję się zajmować”.

 

Polski Papież wielokrotnie podkreślał, że o rodzinę trzeba dbać, ponieważ jest ona z wielu stron zagrożona m.in. atakami na trwałość i nierozerwalność małżeństwa, oraz na godność i życie dzieci nienarodzonych czy stosowaniem niedopuszczalnych metod planowania rodziny.

Święty Jan Paweł II swoim nauczaniem i życiem zostawił nam wielki testament, który mamy realizować w naszych rodzinach. Wielką radością dla nas Polaków, jak i dla wspólnoty Domowego Kościoła jest ogłoszenie 7 maja tego roku w setną rocznicę urodzin św. Jana Pawła II jest ogłoszenie przez Stolicę Apostolską rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego jego Rodziców: Sług Bożych Emilii i Karola Wojtyłów. Nie byłoby takiego człowieka, kapłana i biskupa jak Karol Wojtyła, gdyby nie było wielkiej wiary jego Rodziców.

Przez wstawiennictwo św. Jana Pawła II módlmy się – o świętość naszych rodzin. Prośmy za nasze rodziny, abyśmy je budowali na solidnym fundamencie, jakim jest Ewangelia. Niech setna rocznica urodzin Papieża Polaka będzie dla nas wezwaniem do opierania naszych rodzin na Bogu.

Święty Janie Pawle II, patronie rodzin, módl się za nami. Amen.

Ks. Łukasz Andrzejczyk

Moderator diecezjalny DK

 

Odsłony: 1897

Swiadectwa z rekolekcji